De Onwillige Dame

Vrijdag 17 oktober jl. moest Overschie 3 het opnemen tegen De Willige Dame 2, dat de voorgaande seizoenen nog bij Overschie 2 in de 2e klasse speelde. De spelers van teamcaptain Hans Doornheim wisten dus vooraf dat het een pittige wedstrijd zou worden tegen het op papier sterkste team in RSB Klasse 3A van dit seizoen. Zeker omdat Jan de Liefde (bord 4) zijn vooruit gespeelde wedstrijd had verloren en Overschie 3 dus al met 0-1 achter stond.

Fokke Lindeboom (bord 1) en Wil de Gids (bord 8) kwamen vrij snel op achterstand. De eerste overzag pionverlies en de tweede moest een kwaliteit geven. Pas na ongeveer 2 uur spelen lukte het Overschie 3 om terug te komen in de wedstrijd: Murphy Brunings (bord 2) stond er zeer goed voor, Serge Erdtsieck (bord 3) had een pion gewonnen maar moest daardoor wel vol in de verdediging, Rob de Wilt (bord 5) keek nog tegen een gelijke stand aan, Hans Doorheim (bord 6) stond positioneel erg sterk en Cor van Lennep (bord 7) had zijn tegenstander volledig in de tang. Bovendien was het Fokke Lindeboom en Wil de Gids tot nu toe gelukt om hun achterstand niet verder op te laten lopen.

Bij het naderen van de eindfase bleek De Willige Dame 2 echter helemaal niet willig. Ondanks het goede spel van Overschie 3 gunde ze vooralsnog op geen enkel bord punten aan de thuisploeg. Serge Erdtsieck werd verrast door een mooi schijnoffer, waardoor hij twee pionnen tegen een paard achter kwam. Het doorrekenen van de opties na het schijnoffer had hem bovendien veel tijd gekost. Hij moest hierdoor zijn speeltempo aanzienlijk verhogen, wat hem uiteindelijk fataal werd. Intussen had Cor van Lennep het vooral zichzelf erg lastig gemaakt, waar zijn tegenstander gretig van profiteerde. Onder druk beging hij helaas een grove fout en kon niets anders dan opgeven. Op bord 1 liep het al niet beter af. Fokke Lindeboom had gevochten als een leeuw, maar kon zijn foutje in het begin van de wedstrijd niet meer te boven komen. Met deze drie punten had de Willige Dame 2 ten minste een gelijkspel zeker gesteld (0-4).

Met nog ongeveer 20 minuten speeltijd te gaan leek Murphy Brunings het eerste punt voor Overschie 3 binnen te gaan halen. Met een pion op de 7e rij en verder louter twee koningen en torens op het bord kon de winst niet uitblijven. Helaas zag hij de weg daar naartoe niet en besloot hij in de (achteraf door Erik Brandenburg aangetoonde foutieve) veronderstelling dat het remise was de punten te delen. Erg zuur want hij had zeer goed gespeeld en had de winst zeker meer dan verdiend. Op bord 6 had Hans Doorheim intussen een dame cadeau gekregen. Normaliter is direct opgeven dan het enige verstandige om te doen, maar daar dacht zijn tegenstander blijkbaar anders over en speelde nog een aantal zetten door. Vreemd, zeker gezien het feit dat zijn team met de remise op bord 2 de winst al had binnengesleept (1,5-4,5).
De strijd op de twee resterende borden ging helaas voor Overschie alleen nog om de bordpunten en uiteraard het persoonlijke succes. Wil de Gids had nagenoeg de hele partij moeten vechten tegen zijn materiele achterstand. Dit deed hij zeer vakkundig en dus was de uiteindelijke remise dik verdiend. Rob de Wilt speelde de langste partij. Lang leek het er op dat zijn partij in remise zou eindigen, zeker op het moment dat er een pionneneindspel met dames op het bord kwam. Hij strafte echter het zwakkere eindspel van zijn tegenstander genadeloos af. Hij kon een paar pionnen ophalen en pakte daardoor de winst (3-5).