Onderuit tegen de Runner-up
Verrassend omdat dit team gepromoveerd is uit de regionale competitie. Qua gemiddelde rating van beide ploegen beloofde het een spannende wedstrijd te worden, maar niets was minder waar. Overschie kwam al snel op achterstand en het regende nullen (5 nederlagen in totaal) waar we slechts één overwinning (van Albert) en twee remises (van Henri en Karel) tegenover konden zetten. Dus voor de derde opeenvolgende keer een dikke nederlaag (2-6). Ons eerste team zit in een algehele vormcrisis en het zelfvertrouwen heeft een flinke deuk opgelopen. Het beste medicijn is een overwinning en dat moet dan gebeuren op zaterdag 26 november tegen een van de andere degradatiekandidaten Het Witte Paard in Sas van Gent.
Henk (bord 1, met zwart) moest het opnemen tegen de speler met de hoogste rating (Frank van der Put, 2248). Hij besloot op de 5e zet een stuk te offeren: 1.d4 Pf6 2.c4 e5 3.dxe5 Pg4 4.e6 fxe6 5.e4 Pxf2?! Dit was zeker niet kansloos, onze siliconenvriend waardeerde het in elk geval op minder dan 1 punt voordeel voor wit. Henk kreeg twee pionnen voor het stuk en een langdurig initiatief. Maar hij had toch echt de dames op het bord moeten houden. Nu bleef het bij twee pionnen voor het stuk. Wit moest nog wel heel mauwkeurig spelen om het punt binnen te halen, maar dat was deze speler wel toevertrouwd. (0)
Erik (bord 2, met wit) speelde een sterke opening tegen het Nimzo-Indisch. Hij verkreeg duidelijk voordeel en ging lekker bouwen aan een aanval op de koningsvleugel. Maar de uitvoering daarvan had misschien beter gekund. Zoals het ging kreeg zwart voldoende tegenspel. En toen een black-out bij Erik, hij liet 24...Txf3 toe en dat was meteen einde verhaal. (0)
Maurits (bord 3, met zwart) speelde een wisselvallige partij. Hij probeerde zijn tegenstander bij aanvang nog te intimideren (?) door te vragen van welke vereniging deze was. Nu kan het best zijn dat Maurits dat inderdaad niet wist (...) maar ik heb het gevoel dat zijn tegenstander hierdoor extra gemotiveerd raakte. In eerste instantie liep het gesmeerd voor Maurits, de tamme Weense opzet (met 1.e4 e5 2.Pc3 Pc6 3.g3) pakte hij goed aan en had duidelijk voordeel. Dat verwaterde en wit kreeg een plusje maar alles bleef binnen de remisegrenzen. Het eindspel met allebei een toren en ongelijke lopers had Maurits niet mogen verliezen maar dat gebeurde uiteindelijk dus wel, ondanks hevig verzet van Maurits. (0)
Albert (bord 4, met wit) moest het Frans bestrijden en ik deed dat natuurlijk met mijn lijfvariant. Mijn ontwikkelingsvoorsprong leidde tot ruimtevoordeel en vervolgens werd het een zware duw- en trekpartij waarin ik twee keer remise afsloeg. Mijn tegenstander verdedigde met succes zijn koningsvleugel waarna ik switchte naar de damevleugel. Uiteindelijk bracht de vrije a-pion de overwinning, waarbij lange tijd de vraag was: is ie nou sterk of is ie zwak. Ach, de winnaar heeft altijd gelijk. Mijn tegenstander speelde te lang door (met een vol stuk achter), maar was wel zo sportief om me te complimenteren met mijn eindspel. Toen vergalden zijn teamgenoten nog enigszins de pret: de nederlaag kwam door het bordnummer, al hun partijen tot nu toe op bord 4 gingen verloren...(1)
Karel (bord 5, met zwart) speelde een degelijke partij tegen de gesloten Siciliaan. Zoals het ging had wit lange tijd een klein voordeeltje. Met 10...Pf5! (na 10.e5!?) had zwart eenvoudiger gelijkspel gehaald. Maar in het toreneindspel bleef Karel probleemloos overeind door actief spel. (½)
Cor (bord 6, met wit) speelde onder zijn kunnen. Dat hij wat minder uit de opening kwam is normaal, maar dat hij daarna geen enkele tegenkans creëerde is dat zeker niet! Naar eigen zeggen ontbreekt de inspiratie en dat is natuurlijk heel frustrerend. Hopelijk zien we spoedig de oude Cor vechtjas weer terug voor SGO-1. In de interne competitie 3 uit 3 en extern 0 uit 3 is natuurlijk ook niet te verkopen. De notatie van de partij hebben we, ondanks navragen, niet volledig kunnen krijgen. Ik neem althans aan dat Cor niet opgaf in de stelling na 25 zetten. Als ik Cor goed heb begrepen zonk hij langzaam maar zeker in het moeras. (0)
Henri (bord 7, met zwart) kwam prima uit de opening na de weinig ambitieuze opzet van wit. Na dameruil had Henri al een duidelijke plus en dat liep na 13.Le3? e4 14.Pe1 Pg4! al op naar -2,0! Met eenvoudig 15...Pxe3 had hij kunnen oogsten, nu bleef hij na 15...Td7 een voordeel van -1,0 houden en bood enkele zetten later remise aan... Vanwege de tijd nog enigszins te begrijpen, maar wat meer fighting spirit is dringend gewenst in deze zware tijden! (½)
Marcel (bord 8, met wit) had zich ongetwijfeld meer voorgesteld van zijn debuut voor SGO-1. Hij bestreed het Siciliaans met 2.c3 en na een interessante slagwisseling was het toch zwart die voordelig uit de opening kwam. Helaas schoot Marcel op zet 19 een enorme bok, waarna hij meteen moest opgeven. (0)
Eindstand 2-6. Deze nederlaag was een echte tegenvaller, om niet te zeggen een koude douche. Wij staan na drie wedstrijden nu onderaan met 0 matchpunten en slecht 6,5 bordpunt en dat laatste baart wel de meeste zorgen! Er worden al vragen gesteld over de houdbaarheid van de positie van de teamleider(s)... We zullen nu punten moeten gaan pakken tegen de mededegradatiekandidaten, anders komt het degradatiespook op bezoek en dat is veel erger dan een ‘echt zwarte’ piet!