Goede Start Overschie 3

Een maand in het nieuwe seizoen heeft Overschie 3 zijn eerste twee wedstrijden alweer achter de rug. Teamcaptain Hans Doornheim kon ook dit jaar weer over hetzelfde team beschikken als afgelopen jaar. De opdracht die dit jaar door hem gegeven werd was duidelijk, meedoen om de topplaatsen. Het lijkt vreemd, aangezien we een luttele vier seizoenen geleden nog in de middenmoot van de vierde klasse hingen. Toch wisten we vorig jaar, ondanks het uitvallen van topspeler Murphy, toch nog een respectabele vijfde plek te bereiken. Indien we om de doelstelling voor dit seizoen willen behalen, dienen de eerste twee wedstrijden gewonnen te worden. Een duidelijke boodschap.

Gijs van Dongen speelde zowel uit tegen de Ivoren Toren als thuis tegen Moerkapelle, verdienstelijke wedstrijden op bord 1, waar hij nu al 5 wedstrijden achter elkaar mag bivakkeren. De eerste wedstrijd tegen Ivoren Toren wist hij zijn tegenstander vakkundig opzij te schuiven en werd zijn punt professioneel binnen gesleept . Zijn tegenstander uit Moerkapelle kwam tijdens de wedstrijd op een paard achterstand, maakte ergens nog een grap over dat vrouwen nooit naar hem luisteren, (mannen kennelijk ook niet want de grap herinner ik me echt niet,) wist in een ogenschijnlijk verloren eindspel tóch nog zijn stuk terug te pakken en stond opeens veel beter. Waar Gijs precies de fout in is gegaan weet ik niet, maar een ongelukkig verliespartij zorgt dat hij nu 1 uit 2 staat en wij op een 1-0 achterstand stonden tegen Moerkapelle.

Hans Doornheim, vaste team captain van het derde, heeft zichzelf na een aantal jaar goed te scoren toch maar eens wat hogere borden gegund. Tegen RSR schoot hij op bord twee lastig uit de startblokken, maar wist in het eindspel zijn tegenstander het hele bord over te jagen. Ergens onderweg jaagde Hans zijn eigen paard het veld af, maar zelfs met een stuk achter wist hij toch nog een knappe remise te houden, die belangrijk zou zijn voor de uiteindelijke uitslag. Tegen Moerkapelle had hij plaats genomen op bord 3, waar Hans weer rustig verder ging met het vakkundig het bord over jagen van zijn tegenstander. Deze keer kwam hij in een gewonnen loper eindspel terecht met twee pionnen meer. De tegenstander probeerde zich nog moedig te verzetten, maar ik had in zijn plaats de moed al lang opgegeven, Hans kwam er met gemak doorheen.

De eerste wedstrijd op bord 3 had ik zelf een leuk weerzien met Herman van der Malde. Vorig jaar mocht ik invallen in de eerste klasse voor ons tweede team en toen was hij ook al mijn tegenstander. Toen destijds had hij, toen zijn team al had verloren, mij een remise gegund. Hij stond beter, maar zag het niet zo 1-2-3 en vond het ook wel mooi geweest. Dit jaar ging ik met goede moed en goede vorm tegenover hem zitten, hopende dat ik hem dit jaar op een eerlijke remise zou kunnen houden, of misschien zelfs wel met de volle buit er vandoor zou kunnen gaan. Ik maakte geen schijn van kans en verloor in een paarden tegen lopers eindspel. Tegen Moerkapelle besloot ik mijn nieuwe opening het pools eens uit te proberen. Het werd een lastige partij, waarbij uiteindelijk in een gewonnen stelling van mijn kant toch tot remise werd besloten, zodat we als team zijnde minimaal 4 punten binnen hadden. Mijn tegenstander en een teamgenoot van hem wezen mij er op dat Ta7, Tb8 en dan b7 een absolute overwinning was. Geïrriteerd verliet ik het bord, om er een week later in de analyse achter te komen deze simpelweg faalde op Lc7. Desalniettemin stond ik een vol punt voor en was een remise eigenlijk te weinig.

Fokke Lindeboom begon tegen RSR op bord 5 en kwam in een eindspel terecht waarvan ik overtuigd was dat het remise was. Toen ik dit tegen Wil vertelde lachte hij en verzekerde hij mij dat Fokke absoluut ging winnen. Hoeveel zetten ik had gemist geen idee, maar de winnende in ieder geval, want toen ik terug kwam stond Fokke een pion voor in een eindspel wat opeens compleet gewonnen was. Een waardevol punt was binnen. Tegen Moerkapelle knalde hij op bord 4 zijn tegenstander omver met een koningsaanval die werd aangevoerd door lopers op c4 en b2. Zijn tegenstander had de dreiging wellicht niet voorspeld, maar Fokke had er op gerekend. Midden op de avond won hij een stuk, niet veel later ook de wedstrijd. Met twee uit twee een uitstekend begin van het seizoen. Volgende wedstrijd wellicht bord 3?

Tussenstanden: RSR Ivoren Toren 4 - SGO 3 1,5-2,5 en SGO 3 - Moerkapelle 2 2,5 - 1,5

Serge Erdtsieck heeft jaren lang op de topborden gespeeld bij SGO 3, maar heeft dit seizoen het verzoek ingediend iets lager te mogen spelen. Tegen RSR kreeg hij op bord 4 een koningsaanval over zich heen die ik maar zelden zo fel heb mogen zien. Wat echter gebruikelijk was als altijd, was de uitstekende verdediging die Serge opwierp. Het ging met hangen, wurgen en wat vreemde manoeuvres, maar Serge wist er uiteindelijk een remise uit te slepen, waar op het laatst misschien zelfs nog wel iets meer in had gezeten. Tegen Moerkapelle had Serge op bord 6 geen moeite in de opening, maar in het midden- en eindspel lukte het hem niet om een lichte plus op te zetten in een plus 1 voor de stand. Ook hier werd, met iets minder hangen en wurgen, besloten tot remise.

Sam van Dongen maakte nog voor het aanvang van ons seizoen, al een geweldige start mee van zijn persoonlijke seizoen. Als winnaar uit de bus komen van het Eijgenbroodtoernooi is niet niks. De vraag is natuurlijk echter of dit dan een tijdelijke opleving is, of een permanente stijging van zijn niveau. De eerste twee wedstrijden in het derde verraden genoeg. Op bord 7 tegen RSR kwam hij in een toreneindspel terecht met een pion meer, wat nog erg lastig leek. Elke keer als ik even ging kijken zag ik echter dat Sam zijn stelling weer had verbeterd en zijn tegenstandster er alleen maar op achteruit ging. Een vakkundige overwinning waar niets op af te dingen was. Zijn tweede wedstrijd was echter waanzinnig spectaculair. Op bord 5 met zwart wist hij rond zet 10 (ik denk dat we letterlijk nog geen uur bezig waren) al een stuk te winnen en hoewel zijn tegenstander nog een tijdje tegenpruttelde, verraadde Sam zijn koelbloedigheid al genoeg. We hebben hier te maken met iemand die héél goed uit de zomer is gekomen.

Wil de Gids is helaas wat minder aan het seizoen begonnen. Tegen RSR kwam hij, voor zover ik het kon zien, redelijk in het middenspel terecht en wist hij tegenspel te creëren wat genoeg handvaten bood voor een goede wedstrijd. Tegen Moerkapelle trof ik hetzelfde aan. Regelmatig stond ik bij hem aan het bord te kijken en heel vaak dacht ik een remisestelling aan te treffen. Beide wedstrijden werden echter beslist op moment dat ik aan mijn eigen bord staat. Waar het dus precies misging in beide wedstrijden durf ik niet te zeggen, maar paniek is er zeker niet. Waar deze twee keer het kwartje verkeerd zal zijn gevallen in het eindspel, zal de komende wedstrijden het kwartje waarschijnlijk de goede kant op gaan vallen. Helaas moesten we deze twee keer tegen beide tegenstanders een 0 noteren.

Jan de Liefde was er helaas niet bij voor de wedstrijd tegen Moerkapelle. Tegen RSR kreeg ik gedurende de wedstrijd het gevoel dat hij er niet helemaal lekker voor stond, maar hij wist zich er later op geduchte wijze uit te werken en kon nog een remise op het bord noteren. Cor van Lennep was op bord 8 zijn vervanger tegen Moerkapelle en daarnaast nog als allerlaatste bezig. De laatste keer dat ik op zijn bord keek stond hij twee pionnen voor. Later begreep ik van Rinus Degeling dat Cor in het eindspel koos voor een variant die hoogstwaarschijnlijk niet de beste was, maar wel erg efficiënt en de mogelijkheid tot verlies compleet verdreef. Een zeer tactische oplossing van Cor, aangezien zijn punt uiteindelijk het winnende punt bleek tegen Moerkapelle.

Eindstanden: RSR Ivoren Toren 4 - SGO 3 3,5-4,5 en SGO 3 - Moerkapelle 2 5 - 3

Met 4 punten uit twee wedstrijden en 9,5 bordpunt staan we op een stevige derde plaats. De aankomende wedstrijd tegen Sliedrecht 4 op 30 november is er een die in principe gewonnen moet kunnen worden. Indien dit ook gebeurd zal Overschie 3 op 11 januari een toppositie kunnen bemachtigen tegen het erg sterke team van WSV 1. Naast de goede uitslagen kunnen we ook tevens melden dat Murphy Brunnings bijna weer speelklaar is voor het team. Dit betekent dat de teamcaptain binnenkort nóg meer moeite zal hebben om de beste opstelling op papier te zetten, maar met de extra inbreng van onze kopman van vorig jaar, lijken die topplekken toch wel verdraaid dichtbij te komen.

Niels van Diejen