IM Willem Hajenius
| In Memoriam | |||
| Willem Diederik Hajenius | |||
| 16-10-1944 | 30-03-2018 | ||
| Willem Hajenius speelde zijn eerste partij voor SG Overschie uit tegen het ZSG (Zwolle) in de 1e ronde van de KNSB competitie 2001 2002; voor Willem was dat begin waarschijnlijk ook de verste uitwedstrijd ooit voor SG Overschie want Mechelen (België) - Zwolle is natuurlijk niets niks. Hij was, zoals altijd eigenlijk, ruim op tijd aanwezig in tegenstelling tot Maurits de Jong, de man die Willem naar SG Overschie haalde, en teamleider Rinus Degeling die als passagier bij Maurits moest vaststellen dat wij, in de buurt van Utrecht op de A28 ‘2½ uur nodig hadden voor 8 km’ (citaat uit ons clubblad) en dus ruimschoots te laat in Zwolle aankwamen. Maurits de nul maar Willem was die dag, in die allereerste partij voor SG Overschie, als eerste klaar en met een vol punt trok hij de stand weer gelijk. Willem schreef al voor zijn optreden in SGO 1 fraaie artikelen in ons clubblad en heeft in de daarop volgende jaren met zijn vele bijdragen ons clubblad naar een hoger niveau gebracht. Willem bleek een aanwinst voor onze redactie maar ook voor SGO 1. Hij viel vooral op door de vele fraaie partijen, zijn ongelooflijke openingskennis al vermeed hij bij voorkeur de gebruikelijke hoofdvarianten. Door thuisstudie bekwaamde hij zich in de sub- en subsub varianten. De daaruit voortvloeiende stellingen verkoos hij op grond van complexiteit en kansen. Daarbij verwierf hij vaak veel tijdvoordeel door zijn voorkennis. Ook zag je bij hem vaak fraaie stellingsbeelden op het bord verschijnen, zijn gevoel voor esthetiek was formidabel, en in deze herinnering mag dan ook niet de stelling ontbreken die ontstond na zijn 23. … Tc8xc4 |
|||
 |
|||
| Op dit punt zag wit in dat alleen opgeven recht zou doen aan de stelling. Willem zag je altijd achter het bord zitten met naast zich een fles meegenomen water of sap en zover het geheugen toelaat dronk hij tijdens de partij nooit iets anders: ook geen koffie maar wellicht schiet het geheugen hier tekort. De schaker Willem had eigenlijk één handicap: hij kon slecht tegen storingen van buitenaf; lawaai, gepraat, gefluister, het irriteerde hem snel. Na de partij was dat allemaal voorbij, dan was Willem ontspannen, aimabel en de beminnelijkheid zelve. En een Bourgondiër. Hij genoot wanneer wij, na afloop van een (bij voorkeur gewonnen) wedstrijd een goed restaurant konden vinden en besprenkelde dat graag met een goed glas en genoot ook van een goed biertje. Bij de rouwkaart hadden zoon Alexander en zijn echtgenote Lucie in een begeleidend schrijven de volgende slottekst opgenomen: "Een goede en nobele man heeft deze wereld veel te snel verlaten. Hij zal liefdevol worden herinnerd als een trotse vader, een liefhebbende echtgenoot, een fanatieke schaker en een goede vriend van velen." Daar sluiten wij van SG Overschie ons graag bij aan. |
|||