Nieuwerkerkse (Krimpense?) Avonden

Dinsdag 30 oktober mochten wij aantreden tegen Nieuwerkerk 1, vorig jaar nog de tegenstander van ons eerste team (nu eerste KNSB team) in de toenmalige promotieklasse. Duidelijk was wel dat we een zware avond zouden krijgen, maar toen ik om 9 uur en half 10 een rondje liep, zag het er toch wel héél goed uit. Voor de wedstrijd waren de messen al op tafel gelegd, toen ik per abuis aan de tegenstander vroeg welk team van Krimpen aan den IJssel zij waren (doet dit een belletje rinkelen, Karel?) en Hans opmerkte dat ik me weer eens uitstekend had voorbereid.

Hans stond op bord 2 minimaal gelijk, met kansjes voor beide spelers, terwijl Gijs op bord 3 een dame en een pion tegen een loper en een toren voor stond. Wel had de tegenstander nog twee torens en het loperpaar, wat voor veel stukkenactiviteit zorgden en de stelling erg complex maakte. Nog lang na afloop van de wedstrijd heb ik met teamgenoten van de tegenstander staan discussiëren wie nou eigenlijk écht beter stond, maar daar later meer over. Sam was op bord 4 slecht uit de opening gekomen en stond lastig, maar onze oude rommelaar komt wel vaker in stellingen terecht die ik simpelweg niet begrijp, maar waar hij veel kansen uit weet te halen. Op bord 5 kwam Fokke grandioos uit zijn Spaanse opening, stond David op bord 6 ietwat tricky maar verre van slecht, Serge stond aan bord 7 naar mijn idee redelijk en invaller Mario had aan bord 8 een loper geofferd op h2 (hoe vaak moeten we het nou nog zeggen, Mario? We hakken op f7!), waar veel mensen van zeiden ‘dat kan toch niet goed zijn?!’ Zelf zat ik op bord 1 tegen een wegebbend openingsvoordeeltje aan te kijken.

De eerste wedstrijd die beslist werd, was die van Serge. Zoals ik al aangaf had ik zelf het idee dat hij niet slecht stond, maar hij zei later zelf dat hij naar zijn gevoel geen moment goed heeft gestaan. Hij beging in de overgang van de opening naar het middenspel een blunder, door eerst zijn toren te zetten in plaats van zijn loper. Dit zorgde, helaas, voor loperverlies. Serge vocht nog wel moedig door, maar het mocht niet meer baten. Zonde! Het is te merken dat Serge ietwat kwakkelt met zijn vorm, na uitstekende wedstrijden in het eerste KNSB team en tegen Albert, maar vervolgens mindere potten in de RSB. 0-1

Ondertussen was het half 11 en zag het er opeens veel minder fraai uit. Hans had een pion weggegeven en speelde met een loper en een paard tegen een loperpaar, terwijl Gijs zijn stelling nog vervelend complex was. Sam had nog niet weten te frommelen en stond twee pionnen achter. Fokke zijn voordeel was compleet verdwenen (een mooie wedstrijd voor de analyse) en David zat ook tegen een steeds slechter wordende stelling aan te hikken. Mijn voordeel was ook nog wat verder weggeslonken en ik kreeg een vervelend actieve dame voor mijn kiezen. Alleen bij Mario stond er niet alleen een Overschiese koning op het bord, maar zat er ook één achter het bord. Of het offer goed was of niet weet ik nog niet, maar dat hij goed uit zijn stelling was gekomen was zeker.

VOp bord 1 besloot ik, met goedkeuren van Hans, remise aan te bieden. Mijn tegenstander, tevens teamleider van Nieuwerkerk, nam dit na een kort rondje langs de borden aan. Hier was ik gezien het ratingverschil van bijna 300 punten maar al te gelukkig mee. Hierna vielen de uitslagen snel. Sam had een achterstand van twee pionnen spectaculair omgezet in een remise stand en aanbod (hoe doet hij dit toch?), die dan ook maar werd geaccepteerd door de tegenstander. 1-2.

Ondertussen was ik aan het schrijven voor David, dus werd mijn overzicht over de borden iets minder. Fokke moest de witte vlag hijsen in een verloren lopereindspel, terwijl Mario zijn tegenstander tot capitulatie wist te dwingen. David stond twee pionnen achter, wint vervolgens de loper van zijn tegenstander en besluit in een eindspel met een paard, toren en pion, tegen twee pionnen (waarvan 1 vrijpion op c5) en een toren remise aan te bieden. Volgens hem potremise, ik weet het nog niet zo. Gezien het ratingverschil en de comeback wél een heerlijke uitslag. 2,5-3,5

Rest ons nog de wedstrijden van Gijs en Hans. Hans had ondertussen een remiseaanbod afgeslagen, terwijl Gijs denk ik maar al te graag een remiseaanbod had gekregen. De stukken van zijn tegenstander waren actief geworden en zijn dame kwam er niet goed uit. Een moeilijke stelling om uit te spelen, zeker tegen Bernard Evengroen (jongste telg van de fameuze schaakfamilie van Messemaker), die net zo goed lijkt te kunnen schaken als zijn vader en broer. Een zure nederlaag voor Gijs, maar één die je hem gezien de complexiteit van de stelling moeilijk aan kan rekenen. Ook voor Hans zag het er niet goed uit, maar hij speelde door, zoals we hem kennen. Helaas mocht het niet baten, wat de einduitslag op 2,5-5,5 bracht, een redelijk zware nederlaag. Wel mag opgemerkt worden dat dit team een goede 100 ratingpunten hoger staat dan wij, dus raar is het niet.

Aan de heren van Nieuwerkerk, dank voor de goede zorgen en nogmaals, ik dacht écht dat ik in Krimpen zat. Dat krijg je ervan als je niet rijdt. Mijn excuses! Verder heb ik het in het vorige verslag gehad over titelkansen. Door de vele 4-4 uitslagen in de eerste ronde kan het nog steeds! Het is ook nog steeds niet heel waarschijnlijk, maar waar spelen we anders voor? Overschie 2 naar de Hoofdklasse!

Niels van Diejen