Voor Jong & Oud

Zeer gemotiveerd trokken (klinkt mooi maar eigenlijk een thuiswedstrijd) we te strijden tegen het Spijkenisse. Op bord 1 zat de tegenstander van Niels al vol verwachting te wachten. Een mooie tegenstander van ratingsterkte 1720 en 9 jaar oud. Zittend kwam zijn neus ongeveer tot net boven de tafel. Het lastige aan een dergelijke tegenstander is dat je het eigenlijk nooit goed doet. Verlies je er van, zorgt dat wekenlang voor plezier voor de clubgenoten (ik had mijn opmerkingen arsenaal al klaar staan). Win je er van komen de opmerkingen in de trend van: ''kan je wel ...''. Ik moet zeggen dat ik veel plezier heb beleefd aan deze middag. Tussen de gezonde snackjes door (worteltjes) van deze tegenstander die zijn moeder had meegenomen en het chocoladekoekje, drukte hij ook nog meer mijn klok in dan die van zichzelf. Tussen deze activiteiten door deed hij nog regelmatig een zet die Niels tot diep denken deed aanzetten. De grote grap was dat dit vaak ook nog hele goede zetten waren, groot talent in aantocht. Er werd moeiteloos een antwoord verzonnen op de Siciliaan van Niels. Niels was echter ook niet onder de indruk en bracht met een lekkere penning de boel uit balans (kwal winst). Op bord twee mocht ik het opnemen tegen een ander jeugdtalent waar Sam het vaak moeilijk mee heeft gehad. Ze dacht na als geen ander maar misschien wel iets te langs. Ik besloot het maar wat ingewikkeld te houden want tijd kon naar mijn idee wel eens een factor gaan zijn (ik stond al meer dan 50 minuten voor in tijd). Hans op Bord 3 en Mario op bord 4 (beiden waren niet te spreken over de opstelling maar dat mogen ze zelf uitleggen) waren lekker een pot aan het neerzetten. Op bord 5 liep Jesse tegen een vervelend trucje aan waar zijn tegenstander met een loper in de koningsstelling van Jesse insloeg. Mooi gezien door zijn tegenstander en even schrikken door Jesse (maar hij bleef rustig). Murphy speelde degelijk en stond eigenlijk vanaf het begin van de partij stevig en sterk. Over bord 7 maakte ik mij zorgen want vroeg in de wedstrijd stond Martin een stuk achter met weinig compensatie. Ruud daarin tegen had een mooie pionnenketen en had naar mijn inzichten het betere van het spel.

Hoewel Niels zijn tegenstander nog hoopvol remise aanbod wist Niels dat een kwaliteit voor vaak leidt tot een winst. Hier ook. Mooie pot van Niels en 1-0.

Op het bord van Mario zag het er naar mijn idee wat minder rooskleurig uit toen zijn tegenstander een mooie dubbele aanval had op koningsstelling en dame. Echter had de tegenstander dit volgens mij wat beter kunnen uitspelen. Mario die zijn eigen supporters had geregeld liet echter zien dat hij in bloedvorm is en voor ik het doorhad had hij al gewonnen. Jesse had ondertussen zijn verloren pion terug gewonnen en er ontstond een remise eindspel op het bord met ongelijke lopers en een snelle remise (2,5-0,5).

Ruud had ondertussen verloren. Zijn tegenstander had veel initiatief gekregen op de koningsvleugel van Ruud en anders dan ik had verwacht moest Ruud opgeven. Jammer, maar wel een sterk begin van de partij (2,5-1,5).

Martin bleef knap vechten en kwam zelfs remiseachtig te staan. Hans had ondertussen ook al gewonnen (weet niet precies hoe dit was gegaan) en ook Murphy had zijn punt binnen. Hulde aan beide heren (4,5-1,5).

Mijn tegenstander op bord twee zat ondertussen in zware tijdnoot en had daarbij een lekkere aanval op haar koningsvleugel waarbij haar koning alle kanten op moest dansen. Hoewel ik blijkbaar een mat in 1 over het hoofd zag (tja ik denk wel eens te ingewikkeld) zag ik wel een mat in 4. (5,5-1,5).

Rest nog de partij van Martin. Helaas ging deze verloren maar hij had meer verdiend. Niets meer dan lof over de wijze waarop hij zich terug had gevochten in de partij. Het was net niet genoeg (5,5-2,5).

24 november tegen LSG 7!

Gijs van Dongen