SGO K1 in de Lift

In de thuiswedstrijd op 15 december boekte Overschie K1 zijn derde overwinning dit seizoen, tegen Middelburg (5-3). Dit ging zeker niet “van een leien dakje”, met een gemiddelde rating van 200 (!) punten lager boden zij taaie tegenstand.

Erik en Marcel verloren en ook invaller Daan kon het niet bolwerken, geen enkele remise in deze wedstrijd dus! Gelukkig scoorde de tweede invaller Arnout het volle punt! Uiteindelijk kwam het bij een stand van 4-3 aan op de partij van Cor, die stond op dat moment duidelijk beter maar er waren nog wat complicaties ... Cor zat in een tunnel, was niet bereikbaar voor mijn time-out gebaren (‘remise is oké’). Maar onder goedkeurend toezicht van Johan Quist (verrassingsbezoek, hij at naderhand ook nog gezellig mee) bleek Cor volledig “in control”. Hij speelde gericht op wits gepende paard op e4, ontweek de gemene truc – damewinst maar mat - met de koele zet Te8-e7!, waarna de witspeler bezweek.

Na afloop hebben we met veel mensen van K1 en K2 plus supporters in de Klokkentoren kamer (what’s in a name) genoten van de chinese maaltijd die Ronald had laten aanrukken (voor een geringe eigen bijdrage). Dat moeten we dus vaker doen, elke thuiswedstrijd wat mij betreft! Ook kwam Pim Kleinjan deze middag nog langs, dat zien we ook graag. 

Karel (bord 1 met zwart) kwam met duidelijk voordeel uit de opening tegen Paul Koster (1848), want zijn loper op a6 verhinderde de witte rochade. Je verwacht dan een snelle overwinning, maar dat pakte toch anders uit. Wit weet zich te bevrijden en bereikt een gelijkwaardige stelling. Maar Karel drukt hem toch langzaam maar zeker terug het moeras in en wint een pion. Maar opnieuw vecht wit goed terug en zwarts voordeel slinkt, neemt weer toe .. maar als Karel kan oogsten op zet 41 gaat het mis ... Een tussenschaak met 41... Df6+ had damewinst of mat opgeleverd, maar nu resulteert na 41... Dd2+ slechts een toreneindspel met pluspion wat bij aanvang nog binnen de remisemarge is. Maar zoals vaker weet Karel opnieuw water uit de steen te knijpen: na een tweetal onnauwkeurigheden van de witspeler haalt hij vrij soepel de winst binnen. (1) 

Albert (bord 2 met wit) had weer veel succes met zijn hybride systeempje tegen het Frans van Maarten Westerweele (1842). Op het juiste moment naar voren met de centrumpionnen en zwart had al een structureel probleem met zijn d-pion. Na de ongepolijste reactie 14... La6? was het witte voordeel al +1.40 en ging het hierna in een tactisch steekspel van kwaad tot erger met zwart. Helaas durfde ik het fraaie en direct winnende 25.Pd5! niet aan, het gespeelde 25.Pa4 met geforceerd dameruil en drie pluspionnen was ook te aantrekkelijk. Zwart wist me nog een pion af te snoepen maar het toreneindspel met twee pluspionnen voerde ik met vaste hand naar winst. (1)

Erik (bord 3 met zwart) ging zeer verrassend onderuit tegen Marcel Nellen (1851). In een gelijke stelling besloot Erik tot een dameoffer. Hij dacht dit goed uitgerekend te hebben, maar nadat er zes - door Erik geplande - zetten uitgevoerd waren, bleek de balans toch in wits voordeel door te slaan. Materieel gezien ging het misschien nog wel met twee torens + twee pionnen tegen de witte dame + paard. Maar omdat de witte stukken veel actiever waren dan de zwarte torens die nog op hun uitgangsveld stonden, bereikte wit dankzij goed (actief) spel groot (materieel) voordeel. Erik vocht voor wat hij waard is (veel dus) maar kon het tij onmogelijk keren. (0)

Marcel (bord 4 met wit) vocht een theoretisch duel uit met Sjaak Steijn (1731) in zijn lijfvariant tegen het Siciliaans. Het moet gezegd, de zwartspeler weerde zich hierin kranig: hij kwam prima uit de opening en bereikte groot voordeel na het speculatieve 16.Pg5?! Marcel ging hierna voor een wanhoops stukoffer met 19.Pxd5, maar er waren al geen goede escapes meer. De tegenstander speelde het koeltjes uit, oftewel een koude douche voor Marcel. (0)

Cor (bord 5 met zwart) mocht opboksen tegen een interessant (Evans lookalike) gambiet van Willem van Sluijs (1779). Langzaam maar zeker kreeg wit voldoende compensatie voor zijn geofferde pion en de overhand. Maar Cor blaas je niet zomaar omver, hij hield de deur goed gesloten en de partij blijft heel lang in evenwicht. Uiteindelijk wint wit de pion terug, maar nog steeds een gelijkwaardige stelling. Na de 40^e zet een kleine plus voor wit, maar zijn koning ligt wel enigszins onder vuur. Het was heel moeilijk te zien, maar 43.Ta7! i.p.v. het gespeelde (logische) 43.Tc1 had het witte voordeel vastgehouden. Nu greep Cor zijn kans en het initiatief. Zijn dame kwam binnenvallen en hij zette wit onder druk. Op dit moment (Karel en Albert hadden gewonnen) was remise voldoende geweest, maar zoals aan het begin al beschreven speelde Cor het sterk uit. (1)

Daan (bord 6 met wit) scoort als onze super-sub altijd positief voor het eerste team, maar deze keer helaas niet. Zijn tegenstander Ronald Lauer (1738) verraste hem in de Sveshnikov met 9... Da5+. Dat lijkt een uitnodiging tot remise na 10.Lg5-d2 Dd8 (11.Lg5 Da5+), maar meestal speelt zwart dit om de tegenstander te verrassen. Daan moest nu uitvogelen hoe te profiteren van deze ongebruikelijke zet en slaagde hier niet in. Zijn 11.f3?! bleek niet zo effectief en zwart leek in zijn element. Er was nog weinig aan de hand, alleen wilde Daan te graag aanvallen. Hij ging naar voren met zijn koningsvleugelpionnen, terwijl hij niet lang kon rocheren door de zwarte loper op de diagonaal c1-h6. Met 23.h4-h5? overspeelt Daan definitief zijn hand en na 23... Dg5 24.hxg6 Lxg4! wordt hij weggeblazen. (0)

Rob (bord 7 met zwart) boekte een professionele overwinning op Dick Wolters (1576). De witspeler verslikte zich met 18.e4? wat uiteindelijk een pion kostte door de isolani op d4. Het werden zelfs twee pionnen waarna wit de handdoek moest werpen. Opnieuw een snelle overwinning voor Rob, hij lijkt de lichte vormcrisis aan het begin van het seizoen helemaal overwonnen te hebben. (1)

Arnout (bord 8 met wit) scoorde als invaller een belangrijk punt voor ons team! Zijn tegenstander Alex Jonkheer (1572) speelde het Frans een beetje vreemd met 10... De7 terwijl zijn loper nog op f8 stond. Arnout kon lekker bouwen aan een aanvalsstelling en had al groot voordeel op zet 18 (+2.0). Zijn 20.Lc5?! was een leuke combi (pointe 22.Pxd5) maar gaf in feite al zijn voordeel weg. Gelukkig speelde zwart het daarna niet goed en kreeg Arnout langzaam maar zeker het heft weer in handen, met actief spel tegen zwarts koning in het midden. En nadat zwart de tent opengooide met 34... e5? was de executie snel maar zeker niet pijnloos. (1)

We staan nu vierde op matchpunten in KNSB 3F, met twee matchpunten minder dan de koploper HWP Sas van Gent 2, en we staan tweede op bordpunten! In het vorige verslag schreef ik dat we na een overwinning op Middelburg omhoog zouden kunnen gaan kijken. Welnu, dat klopt dus helemaal, en we MOETEN zelfs omhoog kijken omdat we nog tegen alle drie de ploegen moeten spelen die boven ons staan! Met nu als eerste de uitwedstrijd tegen Sliedrecht op 9 februari. Die doen het dus goed, maar als wij op volle oorlogssterkte opkomen (!) en op volle kracht spelen dan moeten we hen kunnen pakken.

Albert