Dordrecht 3 - SGO 2
Op 7 januari mochten wij met SGOR2 aantreden voor de eerste
RSB-wedstrijd van het nieuw jaar. De wedstrijd bracht ons naar Dordrecht, waar
wij het op namen tegen hun derde team, een belangrijke wedstrijd voor beide
ploegen in de strijd tegen degradatie. Het liep zondermeer uit op een avond van
spanning en sensatie, met verrassingen over en weer.
Op bord een speelde Ronald Ruytenberg. Hij speelde naar
eigen zeggen een matige opening maar wist toch een klein voordeeltje te
krijgen. Helaas kon hij het juiste plan niet vinden, waardoor dit voordeel werd
omgezet in een nadeel, waarbij zelfs ik zag dat zijn stelling achteruitging.
Doordat Ronald zijn tegenstander in tijdnood kwam en niet de tijd had om alle
mogelijkheden uit te rekenen, wist Ronald er uiteindelijk toch nog met een
halfje vandoor te gaan. 0,5-0,5
Bord twee was het domein van invaller Mario. Mario kwam goed
uit de opening tegen een toch vrij sterke tegenstander, maar begon op een
gegeven moment spoken te zien. Helaas voor Mario viel net na zijn remiseaanbod
opeens een plotselinge 1-0 voor de onzen (waarover later meer), waardoor zijn
tegenstander vond dat hij door moest spelen. De eerdergenoemde spoken waarden
over het bord en Mario ging er door het kiezen van het verkeerde plan helaas
van af. 0,5-1,5
Gijs zat op bord drie en kwam lekker uit de opening, later
bleek dat hij een voordeel van +1,4(!) had opgebouwd. Helaas kon hij na de
opening, waarin veel stukken van het bord af waren gegaan, niet het juiste plan
vinden om dit voordeel uit te bouwen of zelfs te behouden. Een droge remise
volgde. 1-2
Sam had aan bord vier deze avond beduidend minder problemen
met het uitbouwen van een voordeel. Het zal niet later dan 10 uur zijn geweest
voordat de stukken in de doos konden. Ik zat er zelf naast en zag vol
bewondering hoe de stukken over het bord vlogen, allen richting de
koningsvleugel, met uiteindelijk een simpel doch effectief grapje die de
doorslag gaf. Een vork met damewinst tot gevolg. Een prachtig eind en een
welverdiend punt! 2-2
Zelf zat ik aan bord vijf. Al een paar keer eerder heb ik
het gehad over niet het juiste plan kunnen vinden, maar ik wist er zelf
helemaal een potje van te maken. In mijn eigen opening speelde ik niet frivool
en geconcentreerd zoals normaal, maar juist bang, ongeconcentreerd en laks. Het
gevolg was dat ik er met wit compleet werd afgeschoven. 2-3
Op bord 6 zat teamcaptain Hans Doornheim. Net als ikzelf
heeft hij, op zijn prachtige overwinning op SOF/DZP na, ook nog niet echt zijn
beste externe seizoen. Tijdens de overgang van het middenspel naar het eindspel
wist de tegenstander de druk op te blijven voeren en steeds de beste zet te
vinden, terwijl Hans enkel kon verdedigen. Het resultaat was helaas een
verloren partij. 2-4
En dan sta je 2-4 achter, met nog twee partijen die bezig
zijn en die zomaar in remise kunnen eindigen. Fokke zat al sinds een tijdje
druk in de voorbereiding op Tata Steel en stond in een betere stelling, maar
deze stelling omzetten naar winst was verre van makkelijk. David van den Vloed
zat er in een Siciliaan goed voor, maar het toreneindspel met een pion meer was
in beginsel nog lastig.
Graag neem ik jullie even mee terug naar het begin van de
avond. Sinds David bij ons in het team zit rijd ik eigenlijk standaard met hem
mee naar de uitwedstrijden. Doorgaans hebben we interessante gesprekken over
religie, de schaakclub, sport, werk of familie. Ditmaal kwam David tijdens het
autorijden echter bij Mario en mij ten rade omdat hij niet goed wist wat hij
moest spelen. Mario was een powernap aan het doen om zich voor te bereiden op
de wedstrijd en David vertrouwde ons de kennis toe dat hij het maar moeilijk vond
om te bepalen wat hij nou voor plan moest kiezen in het Siciliaans. Ik stelde
hem voor om de versnelde draak eens te bekijken, waarop hij vroeg wat hier dan
zo versneld aan was. Het antwoord? Geen d6 spelen, om later á tempo een keer d5
eruit te kunnen gooien. Een gevaarlijke, zwaar theoretische optie waarbij je meerdere
moeilijke varianten tegen kan krijgen, waardoor d5 soms niet eens mogelijk is.
Zijn we weer terug bij de wedstrijden, om een uur of 11. Tot
mijn schrik en verbazing hoor ik dat David, gestoord als hij is, mijn advies in
de wind had geslagen. Hij had op een gegeven moment wél in een keer d5 gespeeld, maar had
het natuurlijk helemaal niet kunnen bekijken! Hij was echter een pion
voorgekomen, die in het eindspel een vrijpion was geworden. Uiteindelijk wist hij
het einde van het bord te behalen en hiermee de winst binnen te halen. Waar
velen mensen uren in de boeken zitten en youtube filmpje na youtube filmpje
verslinden om de versnelde draak enigszins door te krijgen, speelde David hem
gewoon uit de losse pols?! Ongelofelijk knap en een mooie verdiende
overwinning! 3-4
Dan hebben we nog Fokke. De man die twee of drie seizoenen
geleden heel Dordrecht op zijn kop wist te zetten door uitgebreid een
Nieuw-Zeelandse Hakka uitvoering te doen in de speelzaal. Dé man die voor ons
de 4-4 nog binnen kon halen, áls hij wist te winnen. De rasechte, door de wol
geverfde Spartaan die een belichaming is van het mantra “Sparta naar voren!!”
Ik zag een schouwspel ontstaan waarin hij in de tijdnoodfase zijn tegenstander
opeens tóch een pion wist af te snoepen op de koningsvleugel en waar zijn
stukken steeds dreigender dichterbij kwamen. Een mix van Spartaans en Catalaans
positiespel waarbij de fictieve bal steeds dichter bij het doel van het spel
kwam – de koning van de tegenstander. En uiteindelijk moest de tegenstander, in
tijdnood en uitgeblust door de enorme druk, toch de witte vlag hijsen toen de
stelling van Fokke zich had ontwikkeld tot een compleet gewonnen stelling. Wat
een partij en wát een resultaat. 4-4 na een 2-4 achterstand!
Met 3 wedstrijdpunten uit 4 wedstrijden staan wij met SGO 2
heel verassend nog op een 4de plek. Dat laat echter alleen maar zien
hoe dicht het aan de onderkant allemaal op elkaar staat. Dat terwijl wij nog
tegen topteams CSV 1 én Sliedrecht 1 moeten spelen, met in de laatste ronde de degradatiekraker
tegen WSV 1. SOF/DZP 1 staat op 0 matchpunten en kunnen wij vermoedelijk, of
vooral hopelijk, wel onder ons houden. Echter moeten wij dan nog steeds één
ander team de nek om weten te draaien. Het wordt nog een spannend eind van het
seizoen. Kunnen wij handhaven met SGO2?! Hebben wij op 14 februari, de dag van
de liefde, een kans tegen de jonge honden van Sliedrecht 1?! Hoe moet en zal
captain Hans Doornheim zijn team de komende wedstrijden opstellen en zullen hij
en ondergetekende hun vorm weer op tijd hervinden!? En kan de rest van het team
zo sterk blijven presteren als zij nu al doen?! Er is maar één manier om het
uit te vinden, komt dat zien en steun SGO2!