Moeizame Start SGO 2

Op 1 oktober stond de eerste wedstrijd van SGO R2 op het bord. Normaliter is een verslag schrijven niet zo'n probleem, ongeacht de eigen uitslag. Echter zijn er soms van die avonden die het moeilijk maken om de vingers op je toetsenbord te laten landen.

Op 1 oktober moesten helaas een aantal van onze vaste spelers verstek laten gaan in de thuiswedstrijd tegen Erasmus 3. Teamcaptain Ruud genoot van een verdiende vakantie, waardoor invaller Mario de taken als teamcaptain waarnam. Ook onze twee Davids en Fokke moesten verstek laten gaan, waardoor we met 3(!) invallers de eerste wedstrijd begonnen; Mario, Cor van L. en onze talentvolle secretaris Mees (zowel in schaken, als in notuleren!). Daarnaast betekende dit het officieuze debuut voor onze nieuwe lid Menno, die vriend en vijand weet te verrassen met degelijk en soms venijnig spel, maar daarnaast ook het officieuze basisdebuut in R2 van ons jonge talent Kris! Genoeg om enthousiast over te zijn aan het begin van de avond, ondanks het grote rating verschil. Wij hadden gemiddeld 1461, de tegenstander 1685.

De opstelling was als volgt; 1. Niels 2. Menno 3. Cor 4. Mario 5. Martin 6. Wil 7. Kris 8. Mees.

Mees kwam helaas al snel in de problemen in de opening. Met wit stond hij onder vreselijke druk van de zwarte aanval en hij kwam maar moeilijk tot de rokade. Zelfs gedegen zijn stukken ontwikkelen ging moeizaam. Het duurde niet lang voordat Mees onder de druk bezweek en helaas moest hij vroeg op de avond al de witte vlag hijsen. 0-1

Kris vind ik altijd wat beter in zijn spel zitten met wit dan met zwart, maar het is belangrijk om met beide kleuren een gedegen repertoire te hebben. Kris kwam in een zeer scherpe Siciliaan variant terecht en stiekem was ik toch wel trots dat deze jonge speler zo'n theoretische variant durft te spelen. Het probleem was echter dat er hier en daar wat onnauwkeurigheden in slopen. Dit zorgde er voor dat Kris niet uit de zwarte stelling wist te halen wat hij wilde. Positief is wel dat hij genoeg tegendruk bood en goed op zijn tijd lette. Het mocht echter niet baten. 0-2

Oudgediende Wil kwam goed uit de opening en ook in het middenspel was er naar mijn idee lange tijd niet veel aan de hand. Gaandeweg de wedstrijd verloor hij echter een pionnetje en tot overmaat van ramp had zijn tegenstander een loperpaar waar zelfs mij het zweet van op het voorhoofd ging staan. Als je tegen zo'n paar van over het veld sjezende hardlopers zit dan kan je gerust stellen dat het moeizaam wordt om de wedstrijd te keepen. Wil deed lang zijn best en bood goed tegenspel, maar het bood helaas geen soelaas. 0-3

De wedstrijd van Martin kende een complex middenspel, met weinig beweegruimte voor de stukken en bovendien druk op zo'n beetje alle 64 velden. Dat zijn echter van die wedstrijden waar Martin zich vaak thuis invoelt. Hij won met zwart een pion en ik had er vertrouwen in dat het wel goed zou komen. Zoals wel vaker met een pion meer had de tegenstander echter het initiatief gekregen en ergens werd de druk op het schaakbord te veel, waardoor Martin voor mij redelijk onverwacht verloor. 0-4

Mario speelde tegen Erasmuslegende Jaap van Meerkerk. Een altijd zware tegenstander die je niet kan onderschatten. Het is niet zo dat Mario een simpele avond had, verre van, maar zo liep en zat hij er eigenlijk wel bij. Jaap leek het lastig te vinden om een plan te kiezen, terwijl Mario adequaat counterde met kleine speldenprikjes die steeds meer gevaar opleverden. Mario won een pion en in het eindspel maakte Jaap 2 of 3 fouten, waardoor Mario het mooi kon uitspelen en knap een punt binnensleepte! 1-4.

Cor speelde aan bord 3 en ik moet zeggen dat ik niet verschrikkelijk veel van deze wedstrijd mee heb gekregen. Hij stond eigenlijk constant degelijk en mijn inziens was er geen vuiltje aan de lucht. Wel was te merken dat Cor wat moe werd aan het einde van de avond. Het kwam bij mij dan ook als een verrassing, hoe is het gebeurd weet ik eigenlijk ook niet, toen er opeens een 0 stond voor de onzen. 1-5.

Menno debuteerde in ons team en meteen aan bord 2! In de interne rijgt hij tegenstander na tegenstander aan het zwaard en maakt hij furore met degelijk, gevaarlijk en soms ronduit frustrerend spel. Dat gecombineerd met vers enthousiasme maakt van hem een tegenstander waar je echt voor moet uitkijken. Menno kwam goed de opening door en tegen het einde van het middenspel stond hij 'gewoon' beter. Van een afstand keek ik er naar en dacht ik bij mezelf - dat gaat hem lukken! Menno miste echter de ervaring om net de juiste finesses te vinden in de stelling en zijn voordeel slonk langzaam weg. Het resulteerde uiteindelijk in een 0, waar Menno echt meer had verdiend. 1-6

Zelf zat ik aan bord 1 en kwam ik in een Maroczy Siciliaan terecht. Dat zorgt altijd voor positionele en lastige priegel stellingen. Mijn tegenstander deed eigenlijk niets fout, terwijl ikzelf het verkeerde plan koos en hier en daar onnauwkeurigheden op het bord liet verschijnen. Wat resteerde was een lange en frustrerende avond waar de tegenstander mij wegdrukte en ik simpelweg geen gebruik wist te maken van een theoretisch voordeel - goed paard tegen slechte loper. Goed spel van de tegenstander en mijn eigen onkunde die resulteerde in een serie van 3-4 slechte zetten in het laten middenspel zorgden er voor dat mijn tegenstander won en daar was eigenlijk weinig op af te dingen. Behalve natuurlijk dat verdraaide theoretische voordeel. 1-7

Een moeizaam begin, maar van de positieve kant - het kan alleen maar beter worden!



Hoop ik...