Noord kan geen vuist maken op Zuid
Je team voorbereiden op een wedstrijd tegen Charlois 2 is een hachelijke zaak: tot gisteren hadden ze 19 (!) spelers gebruikt op allerlei verschillende borden dus die taak als teamleider had ik maar naast me neer gelegd. Natuurlijk hadden we vele keren tegen Charlois gespeeld in de KNSB, dus geheel zonder voorkennis waren we niet.
De tegenstanders waren al zo goed als zeker van klassebehoud, en wij stonden waar we staan, op de achtste plaats. Zo ging het:
Je gaat zitten en wie komt voor je neus : André van der Graaf. Clubgenoot in Bergen op Zoom en Brasschaat. Na door de jaren heen vele avonden analyseren, voorbereiden, vluggertjes op de club en privé kennen wij elkaar door en door. Hij, de onvoorspelbare hakker: ik, de saaie schuiver. Ik merkte al snel dat hij er met wit niet echt voor zou gaan - alle muziek in de stelling verdween, ook omdat ik een ruil uit de weg had moeten gaan. 0,5 -0,5
Daarna kregen wij een domper te verduren; Karel, met wit aan bord 1, speelde de opening onnauwkeurig en werd verrast door een gemene paardzet. Toen hij hierop niet goed reageerde, verloor hij materiaal en kon opgeven,
1,5 - 0,5
Erik aan 2 speelde een solide partij met de zwarte stukken, hij stond waarschijnlijk iets beter tegen een van hun sterkste spelers maar het verzandde in remise, toch een goed resultaat!
2-1
Op dat moment waren meerdere partijen heel erg spannend. Cor stond met wit wat ongemakkelijk en een pion achter, maar Cor is een vechter en kwam terug.
Henk stond een pion achter, die had hij zeer terecht geofferd in een toreneindspel om activiteit te verkrijgen.
Albert had een drukstelling en een pluspion, dit was de enige stelling die voor ons duidelijk beter was.
Marcel had de opening ambitieus gespeeld en zadelde zwart op met een geïsoleerde-pion, maar zwart had het loperpaar. Onze man was fysiek niet in zijn beste doen en vond in het middenspel niet de methode om van zijn ruimte voordeel gebruik te maken. Toen zwart binnendrong op de tweede rij, kostte dat de hele damevleugel en was het gedaan, 3-1
Henk liet weer eens zien dat hij toreneindspelen goed begrijpt. Uit een ogenschijnlijk heel lastige stelling lukte het hem nog op winst te kunnen spelen, zover kwam het helaas niet tegen een sterke opponent, 3,5 - 1,5
Henri aan 8 had een razend moeilijke partij waar het alle kanten op kon gaan. Ik geloofde in zwarts stelling, juist omdat Henri goed is in stellingen waar hij in het begin weinig ruimte heeft. Hij mistte ergens een winnende voortzetting waar Karel hem achteraf op wees, maar toch goed gespeeld, Henri! 4-2.
Cor had ondertussen in onduidelijke, wellicht mindere positie remise aangeboden wat zwart accepteerde. 4,5 - 2,5.
Tenslotte een compliment aan de beide spelers van bord 3, Albert en Eduard Smits, Wit voor het proberen te winnen, zwart voor de goede, stugge verdediging (…f7-f6! was uitstekend gevonden).
Eindstand dus 5-3 voor Charlois. Nog één ronde te gaan, de uitgestelde 5e ronde.
Rob
(met dank aan Frans Peeters, wiens foto’s ik mocht gebruiken voor dit verslag)