Schaken is Avontuurlijk!
Afgelopen donderdag 28 april was de apotheose van de RSB competitie voor SGO-1, in de uitwedstrijd tegen Erasmus 2. We gingen dit avontuur aan met drie jonge invallers. En het was een groot genoegen om hen aan het werk te zien.
Martin en Kris stopten met degelijk spel (met zwart) hun ervaren tegenstanders af, ogenschijnlijk moeiteloos. En Niels partij was een waar spektakelstuk, waarbij Niels elke keer de lont in het kruitvat stak. Maar zijn tegenstander liet zich ook niet onbetuigd, zodat remise de terechte uitslag was. Immers beiden hebben de winst gemist in deze avonturentocht door de jungle.
Schaken is een avontuur beleven. Je weet van tevoren vaak niet tegen wie je komt te spelen en wat voor soort partij het gaat worden. Probeer te genieten van het onverwachte, ga het avontuur aan en laat je niet teveel leiden door de angst om te verliezen.
Het is altijd weer afwachten tegenover wie je komt te zitten. Zelf rekende ik op een leeftijdsgenoot (oude knar) maar het werd een onbekende en veel jeugdiger tegenstander. Die had duidelijk zin in een avontuur, want in het gesloten Siciliaans had hij met zwart na zeven zetten zijn h-pion al naar h4 opgespeeld, na mijn korte rokade. Wellicht door AlphaZero geïnspireerd dacht hij misschien deze oude knar de stuipen op het lijf te jagen? Maar ik nam het centrum ferm in handen en toen mijn tegenstander op zet 16 h4-h3 speelde was dit de prelude tot onvermijdelijk stukverlies, waarbij de mogelijke compensatie ver achter de horizon lag.
Van de partij naast mij van Martin op bord 2 kreeg ik af en toe wat flitsen mee. Martin speelde ook lekker vlot en kwam met zwart prima uit de opening. Hij zette wat druk op de witte koningsstelling en nadat wit zich daar lelijk gecompromitteerd had (met f2-f3 voor zijn loper op g2) ging Martin rustig terug met zijn dame om het centrum te controleren. Uiteindelijk was de witspeler opgelucht dat hij remise door zetherhaling kon claimen, waarbij Martin droogjes riposteerde dat hij sowieso een remiseaanbod had aangenomen. Heerlijk om mee te maken!
En dan aan mijn linkerzijde onze grote avonturier Robbert Fokkink. Op onnavolgbare wijze weet hij (zoals zo vaak) de witspeler uit diens wigwam te lokken, om deze vervolgens met een straffe galoppade geheel onder de voet te lopen. Maar met gezonde zetten, geen geschwindel! Na 18 zetten konden de stukken weer in de doos.
Kris had wat probleempjes op te lossen in de opening, maar dat ging hem prima af zeker nadat de witspeler zijn beste kans op voordeel had laten liggen. Aan het eind stond wit nog steeds iets beter, maar werd er terecht remise overeengekomen.
Erik speelde op bord 1 weer een masterclass strategisch schaak. Of er nu veel of weinig op het bord staat, Erik heeft altijd een goed schootsveld om het wild af te knallen. Langzaam maar zeker haalde hij de buit binnen.
Good-old Ronald Ruijtenberg is ook een meester strateeg. In zijn lijfvariant tegen het Konings-Indisch stond hij weer prima, maar er waren goede redenen om het remiseaanbod van zijn tegenstander aan te nemen. Al was het alleen maar vanwege de stand in de wedstrijd en op de overige borden.
Arnout was onze vierde speler die het volle punt scoorde. Zoals vaker bij Arnout ontstond er, na een rustig begin, een originele stand met onderhuidse spanningen. Hierin raakte zijn tegenstander via dwaalwegen in het drijfzand en kon nog net op tijd zijn tegenstander de hand reiken ter overgave.
Dit alles resulteerde in een zeer ruime overwinning met 6-2, met vier overwinningen en vier remises. En dat met drie invallers waardoor onze gemiddelde rating ruim onder die van de tegenstander bleef. Ik hoorde nog wel zeggen “ze hebben notabene een 2100+ speler op bord 4 zitten” (ik mompelde toen maar iets over "disciplinaire maatregelen"), maar ik denk dat we dat toch ruimschoots gecompenseerd hebben met een 1425 speler aan bord 2! J Hoewel Martin natuurlijk in werkelijkheid minimaal 1700 waard is!
Na een moeizaam begin heeft SGO-1 het RSB seizoen 2021-2022 dan toch nog mooi afgesloten met een afgetekende tweede plaats.
Albert