SGO R1 - Moerkapelle 1

In de week van onze wedstrijd op 9 december ontstond plotseling een agendatechnische uitdaging. Zowel de wedstrijd SGO R1 tegen Moerkapelle 1, als de wedstrijd van het Nederlands Elftal tegen Argentinië in de kwartfinale van het WK stonden op het programma. SGO, Moerkapelle en de FIFA gingen in beraad. Het leek op het eerste instantie het meest logisch om de minder spannende wedstrijd te verplaatsen. Nederland tegen Argentinië, dat trekt uiteindelijk toch minder bekijks dan SGO tegen Moerkapelle. De FIFA schermde wat met onbelangrijke randzaken zoals “toeristen die naar Qatar zijn gevlogen”, “immense sponsorgelden” en “nationale belangen” en toen streken wij over ons hart en werd de wedstrijd van de onzen uitgesteld naar 20 januari. Zo geschiedde het.

Erik zat op bord 1. Zowel hij en zijn tegenstander kwamen zonder veel problemen uit de opening, maar alsof de FIFA ons nog een bedankje had willen sturen, gaf Erik zijn tegenstander pardoes een pion weg. Eentje zonder compensatie, waar Erik dankbaar gebruik van maakte. De rest van de wedstrijd verliep gecalculeerd, als een tactisch voe.. uh, schaakspel, waarin Erik eigenlijk niet meer in de problemen kwam. 1-0 (Goaaaaal!)

Op bord 2 zat Karel. Karel maakte het zijn tegenstander moeilijk en wist, wat onmogelijk is in die andere sport, zijn tegenstander van zijn tijd te ontdoen, terwijl hij doorontwikkelde naar het eindspel. Hierin zag Karel de juiste kansen en zelfs al had hij een dubbelpion op de F-lijn, dat mocht de pret niet drukken. Karel wist zijn tegenstander kapot te ‘tiki-taka’en’ en leek zonder een druppeltje zweet de zijn doel te bereiken. 2-0

Albert had aan bord 3 een tegenstander die zichzelf bewust in de underdog positie manoeuvreerde. Met de zwarte stukken pakte Albert het initiatief en dan is hij met zijn spelkennis op zijn best. De tegenstander werd langzaam weggedrukt en hoewel het even duurde, was de winst nooit in gevaar. 3-0!

Aan bord 4 kwam Robbert wat te laat de 64-velden op. Een vorm van psychologische oorlogsvoering die de beste keepers ter wereld van hem geleerd hebben (zo gaan de geruchten althans). Robbert kreeg wat aanval over zich heen, had overigens na een goed uur zijn tijdachterstand al weer goed gemaakt, zigzagde wat links en rechts en toen was de pot eigenlijk voorbij. Een potentieel schot op doel resulteerde in een verloren stuk en Robbert pakte de winst. 4-0

Bord 5 zat oud en gelegenheidscaptain Daan Smit. Daan schijnt in het verleden vaak in Italië te zijn geweest, want á la Milan, Juventus en Inter liet hij zijn tegenstander komen. Hij zoog de dreiging op en liet hier en daar een speldenprikje toe, totdat hij in de counter toesloeg. Een stuk werd gepend en de witte vlag werd gehesen. 5-0

Zelf zat ik aan bord 6. Soms zit je zo’n wedstrijd te kijken waarvan je denkt “het zou nog makkelijker gaan met een speler minder”. Dat resulteerde in een stukoffer waardoor een koningsaanval werd opgezet. Zoals het een Feyenoorder betaamt wist ik het mijzelf overduidelijk weer veel te moeilijk te maken, miste ik een paar keer een opgelegde kans, maar gelukkig wist ik de zwarte koning uiteindelijk toch mat te zetten. Nog wel op e4! 6-0

Ronald Ruytenberg zat aan bord 7, hij bouwde rustig op en leek de immense score al aan te zien komen. Dan moet je soms ervoor kiezen om een resultaat te accepteren en rust te pakken voor de volgende pot. De stand op het bord was gelijk en een remise acceptabel. Zo werd het dan ook besloten en daarmee was Ronald als eerste klaar die avond. 6,5-0,5

Aan bord 8 hadden wij vaste speler Arnout. Hij verslikte zich in het middenspel waardoor zijn tegenstander de juiste tegendruk kon leveren. Arnout wist zich onder de druk uit te spelen en had twee lopers tegen een toren. Dat speelt natuurlijk lekker, maar is nog niet een gevalletje ‘stukken in de doos’. Hij keek wat verbaasd op toen zijn tegenstander “Ja! Klok!” door de zaal heen schalde, maar het was helaas wel zo. Zonde voor Arnout, die meer had verdiend. 6,5-1,5.

Met zo’n score kan nog in twijfel worden getrokken of niet tóch de WK-match verplaatst had moeten worden, maar het is gelopen zoals het is gelopen. Wel kunnen we stellen dat Overschie 1 de koppositie ferm in handen heeft. Met 1 matchpunt en 4 bordpunten meer dan de naaste belager kan er natuurlijk nog van alles gebeuren, maar de stand ziet er voorlopig rooskleurig uit. Op naar Maassluis, op 13 februari!

Niels van Diejen