Gelijkspel in Delft

Verslag Delft (DSC-K5) – Overschie K2

 

Zaterdagmiddag 11 februari mocht Overschie 2 op bezoek komen in Delft om een paar potjes te schaken voor de KNSB competitie. Delft, de stad die via de Schie verbonden is aan Rotterdam. Nu de lente gelukkig weer om de hoek begint te gluren, hierbij een irrelevant en ongevraagd advies voor een zonnige zaterdagmiddag: huur een bootje bij de Middelkous in Delfshaven (google even) en vaar lekker een middagje over de Schie naar Delft. Bier en/of wijn in de koelbox meenemen, paar toastjes kaas smeren en je denkt: “waarom doen we dit eigenlijk niet vaker”. En in Delft eventueel aanleggen bij een van de gezellige cafés die de stad rijk is voor nog een drankje en de onvermijdelijke sanitaire stop. Tot zover uw lokale reisagent. Op naar het schaken, waarbij de prijs voor partij van de dag naar Kris gaat.

 

Bord 8 Lina – Mees

Mees wees het damegambiet af en speelde Slavisch tegen het d4 en c4 van Lina. Mees speelde een degelijke opening met zwart: witveldige loper buiten de pionnenketen en een pionnenpiramide. Zo’n loper is kwetsbaar voor een aanval van het paard op h4, omdat de loper geen vluchtvelden meer heeft:

 

 

Op zich weinig aan de hand voor zwart, omdat het zwarts slechte loper betreft die eraf gaat en die dubbelpion voor de koning in de praktijk meestal geen een zwakte betekent. Overigens gelooft Cor Feelders naar eigen zeggen niet in slechte lopers, dit terzijde.

 

Op zet 16 maakte Mees een fout met De6:

 

 

Want als wit een aftrekaanval doet met Pxf6+, moet zwart met het paard terugslaan om geen materiaal te verliezen. Na Dxe6, fxe6 blijft zwart achter met een pionnenstructuur om te huilen. Gelukkig zag wit dit niet en ging de partij gelijk op. Mees kwam zelfs beter te staan, maar miste een moeilijk te spotten tactiek om een fout van wit af te straffen. Daarna gebeurde er weinig spannends meer. Met alleen maar torens en pionnen in een gelijke stelling werd remise gespeeld.

 

Bord 7 Remco – Hugo

Remco en Hugo lieten elkaar alle ruimte om rustig te ontwikkelen. Beide spelers konden rokeren, de kleine stukken ontwikkelen, de torens verbinden en een pion in het centrum zetten. Zo kende de partij lang weinig hoogtepunten en weinig dieptepunten:

 

 

Toch maakte zwart ineens een cruciale fout. Nadat Remco met zijn loper een paard had geslagen op d5, sloeg Hugo met het verkeerde stuk terug: cxd5??

 

 

Wit wordt door zwart uitgenodigd om de juiste zetten te doen en die deed Remco ook met geforceerd mat in 3: Pf6+, Lxf6, Dxf6 en Dg7# is niet te stoppen. Keurige overwinning.

 

Bord 6 Abel – Ruud

Ruud speelde met zwart tegen de jeugdige Abel. De partij ging lange tijd gelijk op en eigenlijk was er niets aan de hand. Een dameruil op zet 23 bleek een onjuiste keuze:

 

 

Zwart verliest hier namelijk sowieso een kwaliteit na: Pxd6, Te7, Pxb7, Txb7, Lf3!. De torens van Ruud staan beide op de diagonaal en wits loper op f3 gaat er gegarandeerd een van de twee opeten. Wit speelde dit gewoon heel netjes uit en kon zelfs nog een stuk erbij winnen, waardoor Ruud met een volle toren minder op moest geven. Netjes gedaan van Abel. En zoals we weten is elke verliespartij een stap dichter bij je volgende overwinning, dus er is geen reden tot wanhoop.

 

Bord 5 Cor – Timo  (0-1)

Van deze partij is helaas geen input aangeleverd.

 

Bord 4 Dejen – Dick (½ – ½)

Van deze partij is helaas geen input aangeleverd.

 

Bord 3 Mario – Luuk

Mario begon tegen Luuk met wit meteen aan een fianchetto te bouwen in plaats van een pion in het centrum te zetten. Dit is de klassieke variant van de Nimzowitsch Larsen aanval:

 

 

Zwart kreeg de witveldige loper buiten de keten en koos ervoor de zwarte loper te ruilen. De partij ging lange tijd gelijk op, totdat Mario voordeel kon creëren door de open lijn te bezetten met zijn toren:

 

 

Mario kon zijn dominantie goed materialiseren en kon enorm huishouden met zijn toren in vijandelijk gebied. Het leverde hem een vrijpion op. Mario maakte het vervolgens elegant af met Td6+:

 

 

Een mooie pot schaken van Mario. Eerder in de partij had hij nog remise aangeboden, mooi dat zijn tegenstander dit afgeslagen heeft!

 

Bord 2 Mats – Kris

Zoals aangekondigd de partij van de dag. Een knotsgekke partij, waarin Kris met zwart volgens Stockfish op +6.7 achterstand heeft gestaan, maar toch heeft weten te winnen. Ga er maar eens goed voor zitten:

 

 

Jaja, daar is tie weer, het Smith-Morra gambiet, een opening die ondergetekende ook graag speelt (en alleen nog maar mee verloren heeft, maar wel hele leuke partijen mee heeft gespeeld met leuke winstkansen). Kris kon zijn Smith-Morra oorwassing tegen Fokke in de keizercompetitie nog iets te goed herinneren, en koos er dit keer voor het gambiet maar  niet aan te nemen:

 

 

Dat is prima speelbaar, maar d6 en g6 zijn volgens de computer niet de beste zetten, wit heeft direct ruimte en kan initiatief nemen door op tempo d5 te spelen en zo geschiedde. Kris staat meteen gedrukt en speelt hier het onjuiste Pf6:

 

 

 

Mats speelt hier het logische e5 en e6 op tempo en wint een volle toren:

 

Kris dacht dat het insluiten van de dame compensatie zou bieden, maar de computeranalyse adviseert Kris hier toch om elk spoor van optimisme te laten varen. De partij gaat vervolgens alle kanten op. Kris komt gelijk te staan, en geeft weer een +4 voorsprong aan wit. Totdat zwart een grote fout maakt met Pg5+:

 

 

Het idee is nog wel te begrijpen: een paard geven om de dame te bevrijden. Maar u heeft natuurlijk allang het smakelijke veld f2 gezien, en zo ook onze Kris. Een naakte koning, een dame en een paard diep in vijandig gebied, met nog maar beperkte kansen voor wit. Mats probeerde het nog wel met Tc7, maar Kris kreeg de tijd om a6 te spelen en om later te slaan op b5. Hiermee kwam ook nog de toren van Kris tot leven en samen met het paard en de dame zette Kris Mats enkele zetten na Df2+ keurig mat:

 

 

Een boeiende partij die terecht veel aandacht van omstanders kreeg! Wanneer zie je nou dat de vijandige dame het hele potje vlak naast je niet gerokeerde koning staat, om daar tot het einde te blijven staan.

 

Bord 1 Menno – Arjan

Menno zit in wat we noemen een “losing streak”: intern en extern 5x verlies met een enkele remise tussendoor. Met veel enthousiasme ging Menno met een snelle f4 in het Weens van start tegen een pittige tegenstander (+200 elo).

 

Het mooie van Weens met een snelle f4, is dat het zwart verleidt tot suboptimale zetten. Het vervelende van Weens is dat als zwart de optimale zetten doet, het moeilijk speelt voor wit. En ja hoor, zwart kende de theorie uitstekend, Menno niet en dus kwam Menno huilend uit de opening:

 

 

Maar, niet getreurd, gewoon goede zetten vinden, er is nog niets gespeeld. En wat weet Stockfish er nou helemaal van met zijn -3 oordeel. Het plan van Menno was om van de nood een deugd te maken door de dames van het bord te krijgen. Dan zou de vooruitgeschoven koning van wit wel eens een kracht in plaats van een zwakte kunnen worden. Dit plan lukte en wit kwam weer volledig gelijk te staan. Met weliswaar wat uitdagingen in de pionnenstructuur, maar ontwikkelingsvoordeel ter compensatie:

 

 

Menno bood remise aan in deze stelling, en Arjan liet doorschemeren dat hij dit ook wel remise vond eigenlijk, maar besloot door te spelen omdat zijn team er niet zo lekker voor stond. Dit bleek in de partij de juiste keuze, want Menno maakte een cruciale fout met loper e4: 

 

Hij had zijn loper eerder bewust op c6 gezet, om het vervelende c5 te voorkomen. C5 zou zijn loper op a3 volledig buitenspel hebben gezet. Nu liet hij zich toch verleiden tot het dekken van f4 met de loper, met de gedachte dat c5 eventueel later bestreden zou kunnen worden met b4 om de boel weer open te breken. Dit bleek een grote misvatting, want we zouden nooit meer wat van deze loper op a3 horen. En het blokkeren van je eigen open torenlijn ziet er achteraf ook niet uit als een geweldig idee. Zwart speelde natuurlijk Td2+. Menno kwam in de verdrukking, moest een kwaliteit inleveren en werd vervolgens zakelijk naar de slachtbank geleid. Een verdiende overwinning voor Arjan en een volgende schakel in de reeks verliespartijen van Menno. Per aspera ad astra zouden ze in Gouda zeggen.

Een 4-4 gelijkspel dus, waar misschien meer in had gezeten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Back to Top