Overschie 1 Klopt 020 West 1

Als Rotterdamse ploeg tegen een 020 ploeg spelen, geeft altijd dat beetje extra spanning. Houden de fans zich rustig? Is er voldoende politie beschikbaar? Lukt het de spelers om de gemoederen bedaard te houden? Dat het een zinderende middag was, dat bleek wel uit de appgroep van Overschie. Pakweg 150 appberichten waarin drama, spanning en sensatie samen kwamen.

We hebben gewonnen. Rotterdam is dus beter dan 020. Zo, dan is dat gelijk even gezegd. Het was een heel spannend duel, vooral voor Cor Feelders en alle spelers om zijn bord heen. Daarover aan het einde meer. Eerst maar eens vertellen hoe we tot 4-3 kwamen.

Op bord 1 gaf ik het goede voorbeeld hoe het niet moet. De stelling open breken als het dicht moet blijven. Een pion terug pakken als je er eentje achter staat. Stap 2 motieven totaal missen. Kortom, het was voor mij “zo’n middag om snel te vergeten”. Mijn tegenstander Golbach hoefde niet veel meer te doen dan stukken naar logische velden te brengen, zodat ik alles kon doen wat je niet moet doen.

Niet ver uit elkaar hadden Daan en Marcel met hun tegenstanders de vrede getekend. Kortom, na 3 potjes stonden we 1-2 achter. Een rondgang langs de borden stemde echter niet heel erg ongerust, want Eric, Quirinius en Niels hadden overweldigende stellingen. Alleen Karel stond zeer bedenkelijk en bij Cor was het onduidelijk.

Eric, Niels en Quirinius zorgden in het 4de speeluur voor de ommekeer met stuk voor stuk heerlijke partijen. Eric had in de fase van opening naar middenspel zijn tegenstander in een nekklem gekregen en liet niet meer los. Alles werkte bij hem wel samen en zijn tegenstander kon eigenlijk alleen maar het onheil uitstellen. De partij van Quirinius had min of meer hetzelfde verloop. Ook daar stond onze man al na de opening veel beter en dat werd met elke zet uitgebouwd. Dat het uiteindelijk bij beiden nog even duurde is simpelweg omdat de bedenktijd nou eenmaal benut wordt en bij schaken een ongeluk in een klein hoekje zit en spelers daarom lang zich blijven verweren.

Niels liep na zijn partij de rest van de middag met een brede grijns rond. En terecht. Hij had met sterk spel zijn tegenstander overspeeld en de partij afgesloten met een heerlijke matcombinatie. Witte torens op c8 en a6, een wit paard op c5 en een witte pion op a4. De zwarte koning op b6. Wie kan visualiseren weet dat dit schaakmat is. Bedenk daar vervolgens nog heel wat wit en zwart materiaal elders op het bord bij, maar dat doet er weinig toe als je mat staat. Wat vooral klasse was, is dat Niels de matcombinatie (met een krachtig e5 om het veld c5 voor het paard beschikbaar te krijgen) allemaal zag onder forse druk van de tijd. Van 1-2 achter gingen we naar 4-2 voor.

Karel probeerde van alles maar zat tegen de sterkste (op papier) van 020. Het moet gezegd worden, tegenstander Burgerhoff deed het erg fraai allemaal. Actieve lopers, koning in midden houden, op juiste moment afwikkelen, etc. Karel ploeterde en foeterde zelfs een klein beetje maar kon het onheil niet afwenden: 4-3. En toen gingen alle ogen naar Cor …

We kunnen hier een uitgebreide analyse van de partij publiceren, maar we weten dat ook veel jongeren naar de site kijken en zoveel geweld, drama, plotwendingen, sensatie en emotie is ons inziens niet verantwoord. In de appgroep is er een lange fase geweest van “het is onduidelijk”. Beide spelers hadden aanknopingspunten. En elk een paard dat prachtige velden tot de beschikking had. In de fase tegen de eerste tijdcontrole aan, was het helaas Cor die een nare paardvork over het hoofd zag en een kwaliteit moest inleveren. Strikt genomen was het daarmee 020 dat de meeste kans kreeg op de zege en daarmee een gelijkspel. Maar Cor gaf niet op. En zijn paard was ook een lastig beest. Daarbij speelde ook mee dat zijn tegenstander in ieder geval visueel de indruk wekte gespannen te zijn. Cor bleef daarom enig tempo houden in zijn zetten om het tijdselement ook mee te laten doen.

Het laatste uur van het duel heeft vele wendingen gekend. Tegenstander Mohnkern wisselde hele sterke zetten af met onbegrijpelijke missers. Maar ook Cor liet een enkele keer een remise-pad liggen. In de appgroep ging het dan ook even gemakkelijk van hoop naar euforie naar ontzetting en naar berusting. Om vervolgens weer naar hoop te gaan.

Noem het geluk, noem het ervaring, noem het vernuft, maar uiteindelijk won Cor dus zelfs. De tijdnood begon zijn tegenstander parten te spelen. Cor kreeg zijn koning te midden van zware stukken enigszins “veilig” op a4 en toen Mohnkern een ‘stille’ zet speelde die zijn eigen koning onbeheerd achter liet, was Cor er als de kippen bij. Vier zetten later was het mat of dameverlies en de spelers van Overschie maakten buikschuivers, eindigend op een hoopje waar Cor triomfantelijk onderop lag met zijn armen in de lucht, de oerschreeuw nabootsend die Mel Gibson deed aan het einde van de film Braveheart.

Rotterdam versloeg Amster020. Fans konden rustig huiswaarts. De politie kon haar stakingen weer hervatten. We staan gedeeld eerste. Deze klasse is nog lang niet af van Overschie 1.