Spike City 2025
SGO nog niet in veilige haven, schreef Albert na de vorige ronde. Overschie lijkt vrij van degradatiezorgen, schreef Karel de ronde ervoor. Hij voegde er nog aan toe dat er bij ons absoluut geen enkele vorm van paniek was, omdat we tegen Spijkenisse alles nog recht konden zetten in de laatste ronde. Tja. Dat duidt op angst. Als een manager zegt dat er absoluut hoe dan ook niets aan de hand is, dan is er stront aan de knikker.
Spike City. Laatste ronde. Minimaal een gelijkspel nodig om zeker te zijn van lijfsbehoud. Spike City is op papier sterker dan Overschie, maar in de RSB zijn de verschillen niet groot. De ondersten winnen van de bovensten. Aan ons om die traditie voort te zetten. De Spike City schaakclub zit ergens verstopt in de bibliotheek in het centrum, waar ik doorheen dwaalde op zoek naar de ingang. Een charmant stadje, dat wel. De stedenbouwkundigen hadden duidelijk geleerd van de Bijlmer en Zoetermeer toen ze hier in de jaren zeventig gingen bouwen. Spike City is een leefbare stad, vol vriendelijke mensen die op een gemoedelijke dorpsmanier met elkaar omgaan. Op het uitslagenbord stonden alleen de voornamen van de spelers, en dus doe ik dat in het verslag net zo.
Het werd uiteindelijk toch een gemakkelijke avond omdat Arnout erin slaagde een punt uit de hoge hoed te toveren waar wij allen al de nul hadden geteld. Hij stond superslecht en was door de tijd heen. Zijn tegenstander was bezig als Oom Jan die zijn neefje leerde schaken en had zeeën van tijd. Arnout, het toonbeeld van rust, bleef okselfris onder hoogspanning, het ideale model voor een deodorant reclame en slaagde erin om op briljante wijze zijn a-pion te laten promoveren. Hierboven de stelling op zet 39. Plus 5 volgens de computer. Na het mindere 39 Ld4+ Ke6 40 Tf6+ Ke7 dreigt er mat 41 Lg4 Ta1+ 42 Tf1 Txf1 43 Kxf1 a4 44 Ld1 en nog steeds staat wit beter, maar niet meer plus 5. Arnout speelde 44 … Ta2, een beetje weifelend. Hier had hij nog 5 seconden over. Tijd om te noteren had hij niet meer.
De langste partij van de avond was die tussen Albert en Fabian, maar het cruciale moment kwam al vrij vroeg op het bord. Wit speelt Dc4, met aanval op c7 en e6. Wat te doen? De ruil 19 … Dxc4 20 Pxc4 d5 21 Tad1! is niet echt aantrekkelijk. Fabian besloot tot 19 … Db6 met de hoop op actief tegenspel, maar dat kwam nooit uit de verf. Albert won de pion en gaf het niet meer weg. De computer vindt hier 19 … Pc5 want b4 faalt op b5. In het diagram ernaast staat het cruciale moment voor Desiree en Henk, op de 27e zet, toen het al tegen 11 uur liep. Zwart staat een pion achter maar wint g5 terug na 27 Txf8 Lxf8 en daarna loopt het remise. Het was beter om de torens erop te houden. Na 27 Tc1 kan wit de c-lijn proberen open te breken en heeft zwart veel meer moeite om de pion terug te winnen.
Karel had de hele avond de overhand in zijn partij tegen Jordy maar besloot tot remise om de overwinning veilig te stellen. Een leerzaam stelling na de 33e zet. Wit mag niet 34 Txc4 spelen, vanwege een matdreiging. Karel sloeg natuurlijk niet op c4 maar speelde 34 Pd5 Tc5 35 Tb4 Tb5 36 Txb5 met prettig voordeel. De schoonheidsprijs ging naar Erik. In het rechterdiagram heeft zwart zich zojuist extreem rechts opgesteld door zijn paard naar de rand te sturen, waar de centrumbeweging naar d7 verstandiger was geweest. Nu kwam 17 Lxh6! gxh6 18 Pf6+ Kf8 19 Dh7 en de witte aanval slaat door.
Tenslotte nog de diagrammen van onze twee jeugdspelers, de Smitten. Jeugdspelers? Jazeker, vanwege de vergrijzing hoor je daar nog bij als je de vijftig nog niet, of nauwelijks, bent gepasseerd. De notatiebiljetten van onze jongens doet vermoeden dat ze niet de hoogste cijfers hadden met schrijven op de basisschool. Zelfs ChatGPT kan het niet aan. Het linker diagram lijkt op de slotstelling bij Han. Een gewonnen eindspel, maar nog niet zo makkelijk, liep remise. Het rechterdiagram lijkt op de slotstelling bij Daan. Hier volgde Tf8 – Le2 – Tg8 – Lf3 – Tf8 enz. Zetherhaling.
Mijn tegenstander was Semen Minyeyevstev. Ik had ooit tegen hem gespeeld en verloren en dat ik dat nog weet is een wonder, want ik herken nooit niemand. Minyeyevstev, zo’n naam blijft hangen, maar het gezicht was ik vergeten. Deze keer werd het remise. Laatste binnen, eerste klaar. Een goede gewoonte. Het schrijven van het verslag blijft zo een kleine moeite. Uitslag 5,5-2,5 voor SGO. Iedereen had zijn beste vorm bewaard voor de laatste ronde.
Robbert Fokkink