Armin redt de eer van SGO K3
Op Werelddierendag mocht Overschie K3 uit in Capelle aan den IJssel spelen. Op papier leek het vooraf een sterke tegenstander, en dat bleek ook in praktijk te kloppen. Door weer en wind (ook tijdens de partijen beukte de wind af en toe flink tegen de ramen) reisden we af naar Capelle. CSV had voor alle deelnemers (naar wens) een plak cake of een stroopwafel klaarliggen (ik kan niet uitsluiten dat meerdere Overschie-spelers van allebei wat gesnoept hebben), dus qua ontvangst was het allemaal dik in orde. Om vijf voor twee leken de meeste tegenstanders nog afwezig, maar zo rond de klok van twee kwamen ze allemaal toch binnendruppelen.
Op bord 1 speelde invaller David met wit. Hoe hij zijn partij speelde, weet ik eerlijk gezegd niet, ik weet alleen dat hij helaas niet heeft gewonnen (0-1). Bord 2 was voor Wil; gedurende de partij moest hij twee pionnen laten verschalken door de tegenstander, en toen alle stukken waren afgeruild, stond wit er dus beter voor (een groep van 3 en een groep van 4 pionnen, versus 4 pionnen bij elkaar en een geïsoleerde pion. Zwart won door opgave (0-2).
Bord 3 bespeelde ik (Arent Jan) zelf, met wit. Ik opende met Pf3, de tegenstander reageerde met wat de Indian Defense wordt genoemd (Pf6). Vervolgens ontspon zich een (wat mij betreft) mooie partij; ik verloor op zet 12 een pion, maar wist die met zet 17 weer terug te pakken. Vervolgens viel zwart mijn konings-bastion aan, maar ik kon ondertussen drie pionnen (f-g-h) naar voren brengen (waarbij ik de tegenstander wel een paard cadeau gaf) en zwart ineens schaak zetten met de dame. Vervolgens zag ik de mogelijkheid voor eeuwig schaak, maar ik dacht ten onrechte dat er ook wel een matdreiging in zat. Daarbij vergat ik even dat zwart nog een gevaarlijke loper had. Zwart pende mijn dame tegen de koning, wat het einde van mijn plannen bleek (0-3). Ja, ik baal inderdaad dat ik niet gewoon eeuwig schaak heb gezet; gelukkig was het niet het beslissende punt dat daarmee verloren ging.
Bord 4 was voor Alan, met zwart. Voordat hij kon rokeren, kreeg hij Lxf7+ om de oren (de fijnproevers kennen die zet uit bijvoorbeeld het Deens gambiet). Vervolgens moest hij de nog op de beginpositie staande dame verdedigen met Pe7, waardoor zijn stelling nogal op slot stond. Wit sloeg dat paard met de andere loper (Lxe7+) en Alan voelde zich gedwongen met de dame terug te slaan waarna zwart de witte dame sloeg. Daarna was het einde helaas in zicht (0-4). Op bord 5 ging Recep redelijk vlot onderuit, tegen de jeugdkampioen (of was het nou de oud-jeugdkampioen?) van CSV (0-5). De langste partij van de dag werd op bord zes gespeeld door Armin. Zijn stelling zag er na twee uur spelen behoorlijk hopeloos uit (-6 volgens de computer), maar toch accepteerde de tegenstander het aanbod "remise" (0,5-5,5).
Op bord 7 speelde Eveline. Naar mijn mening maakte ze een fout door op zet 14 met de loper een gedekte pion te slaan, zonder dat daar positioneel voordeel uit voortvloeide. Ik probeerde de partij verder na te spelen, maar het lijkt erop dat er ergens iets met de notatie mis ging, dus hoe het precies mis is gegaan, durf ik niet te zeggen, ik weet wel dat de uitslag wederom in het voordeel van de thuisploeg was (0,5-6,5). Op het achtste bord speelde Daniel. Vrijdagavond had hij nog een puike overwinning op Arjen geboekt, maar die lijn kon helaas in Capelle niet worden voortgezet; hij was redelijk snel klaar zonder punt (0,5-7,5). Het was dus wel een leerzame maar geen punt-rijke middag. Volgende maand mogen we naar Amstelveen tegen Zukertort (dus oefen allemaal die opening nog even!).
Arent Jan