R2 sprokkelt tegen Pascal 2
Op vrijdag 17 januari speelde SGO R2 haar derde wedstrijd van het seizoen. Ditmaal tegen PASCAL 2, een andere middenmoter uit de poule. Daar hoop je als team wel je punten tegen te kunnen scoren.
In zijn zoektocht naar spelers, kwam teamcaptain Kris deze maal uit bij twee sterke invallers. Ernst Gevers en Alexander Zee maakte op respectievelijk bord 1 en bord 8 hun opwachting. Door de naweeën van een stevige griep bij Niels, werd Mario ook nog een half uur voor aanvang getorpedeerd tot nieuwe bord 2 speler deze wedstrijd.
David van der Vloed speelde aan bord 4. Daar gebeurde iets wat David al heel lang niet meer gewend is; hij verloor een externe pot. Binnen een uur konden de stukken in de doos door een scherpe combinatie van zijn tegenstander. Helaas, David! 0 - 1
Menno speelde het Spaans aan bord 6. Dat deed hij vluchtig. Zijn tegenstander, een bekende van Fokke, wist wat hij deed en al snel kwamen de mannen in een potremisestelling terecht. Die remise werd ook snel beslist, maar daar was teamcaptain Kris niet helemaal gelukkig mee, want het verlies van David was pas nét binnengekomen.
Daarop kwam Kris voor nog een moeilijke keuze te staan. Hij stond aan bord 3 een pion achter én zijn tegenstander had het loperpaar tegen loper + paard. In een moeilijke positie besloot hij om het bord serieus te nemen. De stelling was té slecht om daadwerkelijk voor een punt te vechten en dus moest hij de remise, schoorvoetend, wel aannemen. 1 – 2 alweer.
Kris verborg zich in wanhoop. De succestrainer van vorig jaar zag het fout lopen en trachtte zijn teamgenoten aan te moedigen. Er lagen kansen, maar hij zag ook in dat met nog 5 wedstrijden te gaan het er niet rooskleurig uit zag. Fokke stond slechter, Mario en Niels iets beter, Ernst leek potremise en eigenlijk stond alleen Alex écht goed. Maar ja, dat is dan niet genoeg. Prognose: 3,5 – 4,5 – een nederlaag die we absoluut niet konden gebruiken!
En pardoes, daar ging Fokke. Hij verloor het halve bord en moest de witte vlag hijsen. Zijn tegenstander sloeg wel eerst uit een soort onbegrijpelijke, ook voor hem, frustratie of vreugde op de tafel waardoor we eigenlijk dachten dat Fokke had gewonnen. Toen de stukken in de beginstelling kwamen, werd helaas snel duidelijk dat we 1 – 3 achterstonden.
Zoals wel vaker, in een jaar met veel invallers, kwam het licht aan de horizon van een invaller. Alexander had zijn voordeel goed uitgebreid met een krachtige koningsaanval. Stoïcijns, rustig, beheerst, als een soort tot leven gewekte Stockfish versie 535.68 ramde hij zijn tegenstander bijna méér dan 64 velden over. En zodoende kon de tegenstander niets anders dan zijn verlies aan bord 8 accepteren, want tegen deze machine was niemand opgewassen. Alex haalde zijn 2 – 3 binnen, zonder al te veel fratsen maar met niets anders dan glorie.
Daarop dacht Mario; dat kan ik ook! Tegen de door de wol geverfde, niet in topvorm verkerende, Melvin Holwijn rook Mario bloed. Mario had elke aanval op zijn koning afgeslagen en had een pion meer. Toen zijn tegenstander ook nog tot ieders verbazing de loper voor het paard ruilde, kon het voor Mario bijna niet meer fout gaan. Helaas; dat gebeurde wel, een klein beetje dan. Hij overzag de winst en moest uiteindelijk nog de remise houden, máár deed dat prima. 2,5 - 3,5
Ernst aan bord 1 moest de hele avond met zwart opboksen tegen het witte pionnenleger van de tegenstander. Hij leek de hele wedstrijd een plusje te hebben, maar heeft naar zijn eigen gevoel de winst laten liggen. Ik voel mij niet in staat om een goede analyse neer te leggen van zijn partij, maar je voelde dat er een winst in de lucht hing voor zwart. Helaas, wit bleef goed verdedigen en op de juiste momenten tegendruk leveren, waardoor de remise moest worden getekend. 3 – 4
Uiteraard was uw schrijver weer eens als laatste nog aan de gang. Na een week stevige griep had ik mijzelf vrijwillig naar bord 5 laten verplaatsen. In de stelling besloot ik, volgens de computer geheel onterecht, het centrum dicht te schuiven en al het tegenspel op de damevleugel vervolgens onmogelijk te maken. En toen deed ik wat vaak niet aan te raden is; de pionnen naar voren op de koningsvleugel, terwijl beide spelers kort zijn gerokeerd. Stockfish toonde aan dat mijn aanval op meerdere moment afgeslagen had kunnen worden, maar wit koos op het verkeerde moment voor een tegenaanval. Een tegenaanval die te laat kwam, door een verspeeld tempo in de opening – hoe zuur. Toch durf ik dan wel het stuk te eindigen met een quote die mij van oor tot oor deed grijzen. Want ons 2200 kanon Q, kwam na afloop nog even naar me toe en zei; “Niels, wat kan jij toch óntzettend mooi aanvallen.” En de eindstand werd opgetekend tot 4 – 4.
Op basis van rating hadden we deze pot moeten winnen. Gezien de ongewone verliespartijen van onze kanonnen David en Fokke en ondanks de knappe remise van Mario, die ook nog meer had verdiend, zat het er vandaag simpelweg niet in. Dan maar nogmaals proberen op 20 februari, uit bij de volgende tegenstander Onesimus.